| MÜZİK Vicdani rap'çi Sultan Tunç'un ikinci albümü "Rap'n Roll" düzenin acıları, eşitsizlikleri, haksızlıkları ve garipliklerinin konu edildiği şarkılarıyla muhabbeti bol bir memleket turu attırıyor MURAT BEŞER  Hip-hop müziğinin milliyetçiliğin tekelinde olduğu imajını yıkmaya, Cartel'in bıraktığı kötü mirasın izlerini silmeye yeminli gibi görünüyor Sultan Tunç. Yıllardır yaban ellerde inatla sürdürdüğü hip-hop mücadelesini şimdi "Rap'n Roll" albümüyle ikametgah senedini aldığı Beyoğlu Kuledibi'nin civcivli gürültüsüne, çok renkli, çok kültürlü ve fırıldaklı yaşamına taşıyor.Dört yıl önce yayımlanan ilk albümü "Saygıdeğer Şarkılar" bize zaten göstermişti ki, gurbetçi Tunç'un sözleri politik olduğu kadar alaycı ve komikti. Biraz da Tunç'un temiz yüzü ve sempatisinin etkisi altında masumlaştırılmış bir sivri dillilik vardı. Huylunun huyu devam ediyor. Bol misafirli ikinci albüm düzenin acıları, eşitsizlikleri, haksızlıkları ve garipliklerinin konu edildiği şarkılarıyla muhabbeti bol bir memleket turu attırıyor. Çoksesli kültür mozaiği Ne olduysa aynı sınıfta okuyan bir çocuğun abisinin eline tutuşturduğu "Tougher Than Leather" adlı Run- DMC plağının eve girişiyle oluyor. Henüz 10 yaşında olan, Türk halk müziğinin insanlık dertleriyle yoğrulmuş türküleri eşliğinde kulağını sol anahtarına çeviren minik Tunç, bu plakla dünyanın her yerinden yükselen öfkeli seslere uyanmaya başlıyor. Saz çalan Sivaslı babanın, tulum ve zurna çalan dedenin gelenekleriyle yoğrulan bu genç insanın kaderi, sanatçı ruhlu mülteci olan amcasının işaret ettiği yola sapınca, öğrencilik yılları müzik yapma hevesinin inişli çıkışlı duyguları içinde geçiyor. Emeği bestelere dönüştüğünde görüyor ki, karnı Almanya'da ama ruhu Türkiye'de doyuyor. Devletin konut ve maaş verdiği, sosyal sigorta yaptığı topraklarda, yani "acı vatan" Almanya'da yaşayabilmenin yanıltıcı özgürlüğüne tenezzül etmemenin erdemiyle yüceliyor Tunç'un şarkıları. Reggae, Latin, rock, Türk müziği demeden hepsini hip-hop'ın alaycı eleştirisinde birleştiriyor. "Sol" için şarkılar İkinci albümüne davet ettiği konuklar, onun kültür mozaiğini ele veriyor. "Greetingz From İstanbul"a caz şarkıcısı Özay'ın, "Down With the Gypsiez"e Selim Sesler'in, "Bir Yol Hikayesi"ne Selda Bağcan'ın, "Ali Ali"ye Oojami'nin yaptığı eşlikler çok yönlü müzik sevgisini ortaya koyuyor. Hip-hop'u emperyalizmin uzantısı olarak teneffüs etmekten gocunan Tunç, son seçimlerden az önce Baskın Oran ve Ufuk Uras için "Baskın Var" adlı bir rap şarkısı yapıyor. Açık politik tercihlerini her zaman şarkılarına yansıtmaktan çekinmeyen 29 yaşındaki şarkıcı, solun varmış olduğu noktayı mağdur yığınların sesi olmanın çok uzağında görüyor. Benzer biçimde askere sempati duyan sola karşı taşıdığı duygular ise yeni albümün en dikkat çeken şarkısı "Pardon Afedersiniz Mr. Genelkurmay!"ın çıkış noktası. Bir başka ilginç şarkı içinde Batı sazlarının kullanılmadığı, sampler bulunmayan ve sazı farklı bir ruh haliyle duyduğumuz "Kervan Gider". Almanya'da yaşayan kayıp Türk nesillerine değil, bizzat ülkesinde sağlıksız tüketen insanlara sesleniyor Tunç ve müzisyen dostları gitarcılar Q-zen ve aynı zamanda albümün yapımcısı Afrit ile basta yer alan Dirk Erb. Hip-hop'ın ticarileşmesine, turistik bir hediyelik eşya olmasına karşı mağrur ve gururlu bir vicdani rap'çi tavrı sergiliyor. |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder