BetonOrman - DJ/Selecta Set // Leman Kültür

Reggae&DubTime Out İstanbul

BetonOrman - DJ/Selecta Set

Leman Kültür

19 Kasım 2008, Çarşamba 21.00

Şehrin gizli kahramanlarının bir araya gelerek oluşturdukları BetonOrman projesinin ’BetonOrman DJ/Selecta Set’ ayağı, şehrin kendi alanlarındaki önemli DJ’lerinin bir araya gelmesiyle dans garantili setler vadediyor. Gecede Fransız dub sahnesinden etkilenerek Anadolu kök müziklerini işleyen dub prodüktörü FitiSound, İstanbul reggae&dub partilerinin aktif isimlerinden Selecta Firuzaga ve King Seroman eğlenceli saatler geçirtecek. Gecenin özel konukları, yeni albümü ‘Oriental Rap&Roll’ gectiğimiz yaz aylarında yayınlanan Sultan Tunç ve Beyoğlu sokaklarının tanınmış simaları Kara Güneş, performanslarıyla bu gece bir arada.

www.myspace.com/sultantunc
www.myspace.com/karagunes
http://fitisound.com/
www.myspace.com/firuzagasound

www.myspace.com/seromankind

Mekan: Leman Kültür

Tel: (0212) 249 91 13
Saat: 21.00
Ücret:Kapıda 10 YTL, Ön Satış 5 YTL

Leman Kültür

19 Kasım 2008, Çarşamba 21.00

19 Kasım'da BetonOrman Betonorman projesinin önemli bir ayağı olan "BetonOrman DJ/Selecta Set" etkinliği, kendi alanlarında öncü DJlerin bir araya getirdiği dans edilebilir setlerden oluşuyor.

Editöre E-posta

Yorum yap

Çıktı al

Sayfayı gönder

Arkadaşlarınla paylaş

• 
• 
• 
• 
• 

Gecede, Fransız dub sahnesinden etkilenerek Anadolu kök müziklerini işleyen dub prodüktörü FitiSound ve İstanbul reggae&dub partilerinin en aktif isimleri Selecta Firuzağa ve King Seroman, Jamaika kökenli müziklerden en iyi örnekleri bir araya getiriyor.

Gecenin özel konukları olarak yeni albümü Oriental Rap&Roll gectiğimiz yaz aylarında yayınlanan Sultan Tunç ve Beyoğlu sokaklarının en tanınmış isimlerinden Kara Güneş performanslarıyla sahne alıyor.

19 Kasım Çarşamba akşamı 21:00 - 02:00 saatleri arasında Leman Kültür'de gerçekleşecek etkinliğe katılım yaş sınırı 18 ve üstü.

Adres: İstiklal Caddesi İmam Adnan Sokak No: 14 Beyoğlu/İstanbul.

www.myspace.com/fitisound
www.myspace.com/firuzagasound
www.myspace.com/karagunesozgur
www.myspace.com/sultantunc

THE İNDEPENDENT - Phil Meadley // 20.02.2004

The Independent / Phil Meadley "And the beat goes on... "

And the beat goes on...

While American and British hip hop stays resolutely parochial, says Phil Meadley, the style is quietly conquering the world
Published: The Independent ,20 February 2004

It can take the British world music scene some time to catch up with current trends. That was the case when dance and remix culture rudely awakened those with a penchant for sandals, shark-calling songs from Papua New Guinea and Old Speckled Hen real ale. But when most of the hip hop community seem to accept real hip hop as only coming from America (or more grudgingly, the UK), the now liberated world music community is starting to embrace international hip hop.

It can take the British world music scene some time to catch up with current trends. That was the case when dance and remix culture rudely awakened those with a penchant for sandals, shark-calling songs from Papua New Guinea and Old Speckled Hen real ale. But when most of the hip hop community seem to accept real hip hop as only coming from America (or more grudgingly, the UK), the now liberated world music community is starting to embrace international hip hop.

Last month the Malian hip hop crew Daara J won the Africa category in BBC Radio 3' World Music Awards. Now two compilations showcase how exciting and innovative the international hip hop scene has become in the past couple of years. World Music Network has just released The Rough Guide to African Rap, which goes some way to showing the depth and quality of rap music in Africa. It is a fascinating, if at times disjointed, compilation. The liner notes make the valid observation that African rappers "have responded to social and political issues by arranging such subjects as poverty, Aids, famine, corruption and globalisation at a time when the changing economic, political, and media climate across Africa has resulted in less censorship and more freedom to be critical of people in power".

At the end of the month Manteca attempts to address the sheer breadth of the international hip hop movement by releasing Global Hip Hop. It jets gleefully across Turkey, Senegal, Chile, Lebanon, Brazil and Greece, trying to join the dots between cultural tradition and that all-important hip hop attitude. At a time when US hip hop is suffering from over-commercialisation and sanitised polemics, it's refreshing to hear social commentary from Latin America mixed with salsa and charanga, or learn of the problems facing immigrants living in French inner-city slums, rapped with Gallic speed over an Arabic oriental backdrop. It's also exciting to learn that there are more than 6,000 hip hop groups in Dakar waxing lyrical about spiralling Third World debt and corrupt governments. While mainstream American hip hop culture seems to be forgetting its role, the rest of the world is catching up quickly in terms of quality, ingenuity, and thought provoking lyrics.

America doesn't have to look very far to see the mushrooming effect of hip-hop culture. In Cuba, Chile, Mexico and Brazil, new acts are appearing at a rapid pace. Orishas are the quintessential Cuban hip hop group, from their use of sacred santeria rhythms and traditional son through to their Havana street attitude. In Mexico, the group Control Machete have the same respect for cultural tradition fused with a need to update its sound for a younger generation bought up on sampled break-beats and technological innovation. Control Machete's Toy Hernandez was influenced by Colombian cumbia, and name-checks well-known sonideros such as Gabriel Duenez and Alfredo Murillo. In the mid-1960s the former invented a type of music called rebajada, which slows down cumbia to emphasize the bass and drums - an idea certainly in keeping with hip hop producers the world over.

Perhaps the most surprising place to find hip hop thriving is in Moslem culture. Turkey has a vibrant community where young acts such as Sultan Tunc or established female rapper-come-radio presenter Aziza A continue to make successful careers out of what was originally a quintessential American art form. One of the most alluring Arabic hip hop acts in recent years has been the Lebanese/Egyptian Clotaire K (who is playing two back-to-back London shows at the end of the month). Clotaire's heady mix of tarab (traditional music from the Middle East) and hip hop beats absorbed during his adolescence in the South of France and frequent trips to the USA provides the backdrop to his album Lebanese.

As the quality of international hip hop continues to improve it will be interesting to see if the rest of the hip hop community start to sit up and take notice, or if the world music scene continues to pioneer the embracing of this truly global movement.

Neue Züricher Zeitung - Thomas Burkhalter // 11.08.2006

11. August 2005 02:03, NZZ Online
Die imaginierte Musik einer gepflegten Metropole
Istanbuls Musikszene als Trumpf im Wettkampf unter den Global Cities


Die imaginierte Musik einer gepflegten Metropole
Istanbuls Musikszene als Trumpf im Wettkampf unter den Global Cities
Istanbul soll sich als moderne Metropole geben, die Orient und Okzident verbindet, als ein gefälliges Zentrum, das nichts zu tun hat mit den schmutzigen Rändern. Diese Vision der Stadtplaner und Tourismusförderer zeigt sich auch in der Musikszene. ...

Istanbul soll sich als moderne Metropole geben, die Orient und Okzident verbindet, als ein gefälliges Zentrum, das nichts zu tun hat mit den schmutzigen Rändern. Diese Vision der Stadtplaner und Tourismusförderer zeigt sich auch in der Musikszene.

Es knistert aus den Lautsprechern. Eine Archivaufnahme mit kurdischer Musik ertönt. Lärm von der nahe gelegenen Hauptverkehrsachse und billig produzierte Pop-Sounds, die in einem Raum nebenan gehört werden, trüben zwar den Hörgenuss im Büro von Kalan Müzik. Dadurch aber lässt sich Riza Okcu, der Mitbegründer dieses Musiklabels, nicht beirren. Er legt eine zweite CD auf, diesmal erklingt jüdische Musik aus der Osttürkei: hebräische Gesänge zu türkischen Instrumenten. «Die Türkei ist ein Vielvölkerstaat», schwärmt Okcu, «hier leben Aleviten, Kurden, Juden, Armenier und viele andere Volksgruppen.»
Hartes Musikgeschäft

Kalan Müzik bietet grossartige Musik. Das Label passt damit nicht recht in die Umgebung. Die Firma nämlich mietet Räumlichkeiten im hässlichen Betonkomplex Umkapani 5, wo neunzig Prozent aller türkischen Musikfirmen untergebracht sind. Volksmusiker und Popsängerinnen aus dem ganzen Land hausieren mit Demoaufnahmen. Zumeist produzieren sie hier zu überrissenen Preisen Musik für den Müll. Ein bunter CD- und Kassetten-Basar bietet sich dem Auge; indessen handelt es sich um ein hartes, mafiaähnliches Geschäft.

Das Istanbul, das sich spätestens seit den achtziger Jahren kontinuierlich zu einer Stadt des Handels, der Dienstleistung, der Bildung und des Tourismus entwickelt hat und sich nun im Wettkampf der global cities als wichtigen Aktor positionieren will, ist hier in Umkapani weit weg - kulturell wie geographisch. Stadtplaner, Wirtschaftsförderer und die Tourismusindustrie setzen lieber auf die gegenüberliegende Seite des Goldenen Horns - auf den sauber renovierten Stadtteil Beyoglu mit seinen zahlreichen Klubs und der Paradestrasse Istiklal Caddesi, der wichtigsten Flanier- und Shoppingmeile weit und breit.

Mit der modernen, kosmopolitischen Kultur Beyoglus will sich die Türkei heute im Ausland präsentieren. Wer in die EU will, braucht eine repräsentable Kulturszene, da sind sich alle einig. So hat etwa die Istanbuler Stiftung für Kultur und Kunst letzten Herbst in Berlin das Festival «Simdi Now» organisiert, an dem das Land mit Rapmusik, Ethno-Techno und Pop Werbung in eigener Sache machte - kräftig unterstützt von zahlreichen Sponsoren aus der türkischen Wirtschaft. Die Sache kann aber auch schiefgehen, wie die Berliner «taz» kürzlich berichtete: Bei der Berliner Ausstellung «Urbane Realitäten: Fokus Istanbul» sagte die Mehrheit der eingeladenen Istanbuler Künstler kurzfristig ab, weil sie sich nicht ernst genommen und als Goodwill-Botschafter für die Türkei instrumentalisiert fühlten.

Murat Beser, ein Musikkritiker bei der Tageszeitung «Cumhürriyet», beobachtet die kulturellen Entwicklungen. «Ab Ende der neunziger Jahre sind in Istanbul dank der finanziellen Hilfe der EU und der USA und dank Steuervergünstigungen zahlreiche Kulturorganisationen und Medienfirmen gegründet worden», erzählt er. «Heute hat sich das Kulturmanagement durchgesetzt. Musik wird nach internationalen Standards vermarktet und vertrieben.» Die Konzertplakate in der Istiklal Caddesi bestätigen Besers Aussagen. Besonders Festivals und Konzerte mit Popmusik werden heute von der multinationalen Mode-, Getränke- und Tabakindustrie gesponsert. Nachdem in der Türkei über Jahre fast ausschliesslich kommerzielle Popklänge von kurzer Halbwertszeit für ein breites Publikum produziert worden sind, soll heute Rock-, Punk-, Worldmusic- und DJ-Kultur mit Niveau für das neue Selbstverständnis Istanbuls und der Türkei herhalten.
Das neue Istanbul

Nirgends wird das neue Istanbul deutlicher hörbar als bei Doublemoon Records. Das Musiklabel hat sich in einem schicken Altbau auf mehreren Etagen eingemietet. Die Belegschaft - in der Mehrzahl Frauen - arbeitet in Grossraumbüros für das Label, für die hauseigene Festival- und Konzertagentur Pozitif, für die Lizenzabteilung RH Pozitif Publishing und für den Konzertbetrieb im eigenen Klub Babylon. Internationalen Standards folgend sowie mit viel Unternehmergeist und Enthusiasmus hat man die Querfinanzierung zum Florieren gebracht. Die Vision des Labels zeigt sich auf fast allen Produktionen - von den CD-Titeln über die Cover-Art bis zur Musik: «East meets West», «Bosporus Bridge» oder «Wonderland» heissen die Alben. Sie vermengen Klänge aus der Türkei mit Beats aus der westlichen Klubkultur.

Die Gruppe Orient Expression und Mercan Dede arbeiten etwa mit breit tragenden Gesangsmelodien, türkischen Saiteninstrumenten, Ney- Flöten, Darrabukka- und Rahmentrommeln, aber auch mit einem australischen Didgeridoo oder einer spanischen Gitarre. Sie verarbeiten Elemente aus der türkischen Volks- und Kunstmusik, Bläserfanfaren aus Südosteuropa und Bhangra aus Indien. So entsteht eine imaginäre türkische Musik, die Visionen einer besseren Welt vorträgt: eine Weltmusik zum Geniessen, ohne Stör- und Stressfaktoren, produziert auf internationalem Niveau für ein kulturinteressiertes Publikum, das sich vor allem in der gehobenen türkischen Mittelklasse und in Europa findet. Mit den Visionen der Stadtplaner und Tourismusmanager Istanbuls haben diese Sounds viel gemein. Mit den Realitäten Istanbuls weniger.

Beyoglu ist eine Insel, umgeben von einem unberechenbaren Ozean - dieses Gefühl vermitteln einem die Künstlerszene und die Eliten immer wieder, wenn sie über Istanbul sprechen. Hier das bürgerlich-individualistische, zivilisiert- geordnete Beyoglu, dort die ländlichen Aussenbezirke, in denen Anarchie, Bestechung und Betrug, Armut und Chaos herrschen. Früher galten Istanbuls Aussenviertel als Beispiele erfolgreicher Stadtentwicklung. Das Prinzip des «Gecekondu» - wer über Nacht vier Pfosten und ein Dach darüber aufstellen konnte, hatte das Recht, sich an diesem Ort niederzulassen - hatte dazu geführt, dass sich Einwanderer aus denselben anatolischen Dörfern oft nebeneinander einrichteten, womit dörfliche Strukturen und soziale Kontrolle erhalten blieben. Die Kriminalitätsrate lag dabei auf geringem Niveau. Heute sehen die Bewohner Beyoglus in den Aussenbezirken die Welt des Arabesken, eine Lebenskultur, die alle schlechten Manieren in sich zu vereinen scheint - Korruption, Vetternwirtschaft, Mafia, Schlepperei, Misogynie. Arabeske «Hinterwäldler» tanzen zu kitschiger Musik: zu heftig verzierenden Streichern, Synthesizer-Sounds aus den achtziger Jahren, Drum-Computern und theatralischem türkischem Gesang. Das Extrem erreicht diese Musik in der langen Tradition der transsexuellen Sängerinnen der Türkei: in Zeki Müren oder Bülent Ersöy etwa. Heute dringt aus den Gay- und Transsexuellen-Klubs in den dunkleren Seitengassen Beyoglus manchmal die türkische Version der Disco- Hymne «I Will Survive» auf die Strasse heraus - gesungen von Ajda Pekkan, der gegenwärtigen Diva der Szene.

Wenn Musiker wie Mercan Dede von der orientalischen Vergangenheit der Stadt träumen, blenden sie diese Seiten aus. Sie imaginieren eine saubere, gefällige Variante Istanbuls. Die Musik suggeriert, sie sei lokal; in Wahrheit verwendet sie aber jene «West-Ost»-Formel, die heute überall in der Welt erklingt, wenn urbane Musikstile mit Extrakten traditioneller Musik gewürzt werden - das ist der Kulturaustausch von Vertretern der gehobenen Mittelklasse, die Zugang zu global agierenden Produktions- und Vertriebsfirmen haben und so ihre Vision der Türkei in die Welt hinaustragen können.
Zellulitis-Crème und Rock'n'Roll

Die Erfolge von Mercan Dede und Doublemoon und das Interesse der Türkei, ein weltoffenes Istanbul zu zeigen, haben freilich auch positive Auswirkungen. Interessante Musiker erhalten heute plötzlich neue Chancen: etwa Siyasiyabend, ein Kollektiv aus dem osttürkischen Diyarbakir, das jahrelang auf der Strasse musizierte; jetzt hat das Ensemble im neuen Musikfilm «Crossing the Bridge - The Sound of Istanbul» des deutsch-türkischen Regisseurs Fatih Akin einen Auftritt (vgl. Kasten). Da sind ferner Rapper wie Sultan Tunc oder Ceza, die auf hohem Niveau Botschaften in ihre Mikrofone sprechen; sie werden heute dank internationalen Festivals und CD-Kompilationen von Doublemoon auch ausserhalb der Türkei gehört. Da ist die Sängerin Nil Karaibrahimgil, die einen eigenwilligen Ton in der türkischen Popmusik anschlägt. Diese «Björk der Türkei» singt mädchenhaft und selbstbewusst zugleich über Zellulitis-Crème, den Schönheitswahn türkischer Frauen und über ihren Liebhaber, dessen Liebe ihr eine Spur zu gross sei.

Für Riza Okcu von Kalan Müzik ist eines klar: «Die Türkei hat sehr viel zu bieten. Es wäre schade, wenn all die Zwischentöne zwischen arabeskem Kitsch und globalisierten Ethno-Beats vergessen würden.» Okcu hofft, dass die Türkei irgendwann in die EU aufgenommen wird - kulturell soll sich das Land aber nicht zu sehr anpassen: «Arbeiten, Essen, Schlafen und Sex ist doch alles, worum es in Europa heute noch geht. In Istanbul hingegen pulsiert das Leben in all seinen Sonnen- und Schattenseiten», sagt er und lächelt provokativ. «Die Angst, die Türken könnten nach einem EU-Beitritt massenweise nach Europa emigrieren, ist unbegründet. Es wird umgekehrt sein: Die Europäer werden Istanbul entdecken.»

Thomas Burkhalter

Links: www.kalan.com; www.doublemoon.com.tr; www.babazula.com; www.nilkaraibrahimgil.com.tr.tc; www.yerarti.net/ (Siyasiyabend); www.mercandede.com; www.orientexpressions.info; www.sultan-tunc.de; www.istanbulgay.com.

Sultan Tunc on Hot Rotation // Funkhaus Europa

Sultan Tunc on Hot Rotation // Funkhaus Europa

www.funkhaus-europa.de

Funkhaus Europa Hot Rotation

Unsere 25 am häufigsten gesendeten Musikstücke

en çok çalınan 25 parca..

bbc'nin yanında en önemli Dünya Müzik radyo kuruluşu..

Interpret	Titel
Mattafix	Shake your limbs
Tony Harmony feat. Triple M	My body
Panteón Rococó	Vendedora de caricias
Patrice	Another one
Daniele Silvestri	Monetine
Freshly Ground	Ma'cheri
Boban Markovic	Cinnamon girl
Señor Coconut	Da da da
Nneka	Heartbeat
The Roots	Birthday girl
Keziah Jones	One
Mono & Nikitaman	Von Osten bis Westen
Bebo Best & Super Lounge Orchestra	Oh jeje
Cécile	Hot like we
Watcha Clan	Balkan qoulou
Magnifico	Ubicu te
Juan Luis Guerra	La llave de mir corazón
Soha	Tourbillon (Serre-moi fort si tu m'aimes)
Frank Head	Para parà ra rara
Eugenio Bennato	Grande sud
La Ruda	Tout va bien
The Souljazz Orchestra	Blind leading the blind
Sultan Tunc	Gece tarifesi
Juanes	Tres

TÜRKİYE'DEN ALMANYA'YA GÖÇÜN MÜZİKAL KISA TARİHİ-IV

TÜRKİYE'DEN ALMANYA'YA GÖÇÜN MÜZİKAL KISA TARİHİ-IV

Almanya'ya gelen birinci kuşak göçmenler gerek içinden geldikleri toplumsal katmanların yapısı, gerekse bir gün mutlaka geri dönme umudu ile popüler müzik üretecek koşullara sahip olamadılar. İlk kez 1970'li yıllarda yerleşik, kök salmaya dönük ürünler vermeye başlayayan Türkiye kökenliler daha çok Türkiye'de üretilen müziği tekrar ederek ya da düğün ve halk müziğini yeniden işleyerek kendi seslerini aramaya başlarlar.

Öte yandan Türkiye'den Almanya'ya gelen politik müzisyenlerin Avrupa müziği ve kendi politik birikimleri ile oluşturdukları bir caz çizgisi de yeşermeye başlar. Bilhassa Özay Fecht, Sema, Tayfun gibi müzisyenler bu çizginin önemli aralıklarını oluştururlar. Kendisini daha çok sinemaya yönlendiren Özay Fecht'in aksine Sema daha çok Türk müziklerini Alman müzisyenlerle caz formunda işleyerek kendisini bugünlere taşıyan müziğini kurar. Berlin'de Alman müzisyenlerden kurulu Taksim Grubu ile yaptığı yaptığı albümlerde gayet zengin sesini üç albümle değerlendirir.

Almanya'da Türkiye kökenli popüler müzikten bahsedildiğinde sanıyorum Eurovizyon'dan ve Sürpriz grubunun 1999 Almanya'da yarattığı sürprizinden bahsetmeden olmaz. Almanya'nın her ne kadar göçmen kökenli bir başbakana henüz hazır olmadığı söylense de 1999 yılında ilk kez Eurovizyon Şarkı Yarışması'na Türkiye kökenli bir grubu göndermeye hazır olduğunu göstermişti.

Eurovisyon ön elemelerinde ikinci olan Sürpriz, birinci sırada ki Corinna May'ın diskalifiye olması nedeniyle Almanya'yı "Reise nach Jerusalem - Kudüs'e Seyahat"adlı parçayla İsrail'de temsil eder. Üstelik 1982'de Eurovizyon birincisi Nicol'ün ardından topladığı 140 puanla Almanya'yı Eurovizyon'da en iyi temsil eden gruplardan biri olarak da Alman pop müzik tarihinde mütevazi bir yer edinir.

Türkiyeli arabesk köklerini, Amerikalı siyahilerin kutsal Gospel müziği R&B ile harmanlayarak Almanya'ya özgü yeni bir alt kültürün müziğini R'n'Besk'i Almanya'ya ve bizlere ulaştıran Kölnlü Murat Ersen, nam-ı diğer "Muhabbet" yeni dönem popun, yeni seslerinden biri oldu. Üstelik, şarkılarını Almanca söylemesi, Alman soul müziğine kattığı oryantal renk ve gençlere yönelik yapıcı politik tutumuyla kendini çoğunluk toplumuna da kabul ettirdi. Ancak Muhabbet'in en önemsenmesi gereken özelliği sanıyorum doğulu ezgiler ya da söz mantığının Batılı gençlere de dinletebileceğini bir kez daha kanıtlamış olması.

Artık Almanya'da doğan, Avrupa'nın merkezi ülkelerinden birinde Almanya'da yaşayan ikinci ve üçüncü nesil içinde yetiştikleri kültürün müziğini de içselleştirmeye ve tanımaya başlarlar. Bunun ilk örneklerini veren Grup Kobra, doğulu kökleri ile rock müziği birleştirir ve Almanya'da ilk Orient Rock müziği üretir. Bundan sonra bir çok rock grubu yeşerir. Bunlar arasında başlangıçta bir punk grup olarak yükselen ama daha sonra rock müziğe rota çeviren "Ünlü" aynı zamanda Almanya'dan Türkiye'ye ihraç ettigimiz ilk gruplardan olur.

Taşkafalar, Quantensprung, Zivana, Kent Coda gibi gruplar ise bugünün önemli rock grupları olarak kendi dinleyicilerini oluşturuyorlar. 1980'lerin Berlinli önemli rock grubu Taşkafalar'ın etkisi eskisi kadar güçlü olmasa da hâlâ yaşayan iki albümlü bir rock grubu olarak müzik yapmayı sürdürüyorlar. Ancak yeni dönemin en önemli gruplarından saydığım Köln kökenli grup Kent Coda; Alman ve Türkler'den kurulu bir rock grubu olarak artık Türkçe rock müziğin Almanya'da yerleştiğini kanıtlayan önemli bir örnek.

Ama Almanya'da yaşayan Türkiye kökenli gençlerın ürettiği en önemli iki ana müzik akımı şüphesiz rap ve hip hop oldu. Gerek gençlerin kendilerini özdeşleştirdikleri alt-kültür ya da ezilen kültür aidiyeti, gerekse ritm ve söz ağırlıklı rap ve hip hop müzik Almanya'da ikinci, üçüncü kuşağın sesi olur. Alman ve Türk kültürleri arasında kendisini ifade etmekte güçlük çeken bu kuşaklar için rap ve hip hop önemli kapı olur. Cartel, Erci-E, Kool Savaş, Karakan, Eko Fresh gibi rapçilerle başlayan akım kendi dilini oluşturur. Genellikle milliyetçi, cinsiyetçi, yüzeysel metinler ile kendilerine isim yaptılar. Ancak buna rağmen bugün Alman rap müzigi içerisinde tartışmasız bir yere sahipler.

Hip hop ise rap ile birlikte yükselen ve doğulu melodilerle uyum sorunu yaşamayan bir müzik olarak gençler arasında hızla yayılır. Bunların arasında özellikle hip hop kraliçesi Aziza A sadece Avrupa'da değil Türkiye'de de kendisine dinleyici kitlesi yaratır. Islamic Force, DJ Mahmut & Murat G, Sultan Tunç gibi bir çok genç Türkçe hip hop'u kurarak Almanya hip hopuna önemli katkılarda bulunur. Bunlar arasında özellikle Sultan Tunç, Türkiyeli köklerini en iyi işleyen hip hipçular arasında yeralır:

Son yılllarda Berlin İstanbul arasında bir tür kültür elçisi olan Aziza A kendi müziğinin köklerini Soul Drum'n Bass funky Oriental Arabesk House ile ilişkilendirir. Yani bir çok yerleşik için tam bir kültür kaosu Aziza A'da Nu'oriental çığlığa dönüşür.

Öte yandan Türkiye pop müzik endüstrisine de son yıllarda önemli katkılarda bulunur yeni nesil Almanya kökenli Türkler. Tarkan, Rafet El Roman, Tuğçe San gibi birçok genç Almanya'dan Türkiye'ye giderek Türkiye popunu besler ve önemli başarılara imza atar.

Ama yaklaşık 50 yıllık göç tarihimizin buraya özgü resimleri müziğin hemen hemen her alanında kendini gösterir. Hip hop, rap, caz, rock, klasik müzik, halk müziği... Hiç farketmiyor. Hepsi bir ünlü ata sözüne gelip dayanıyor: "İyi müzik kötü müzik yoktur, her sesin kendi türküsü vardır."

Ufuk Danışman, 12 Ağustos 2008; SON

Kaynaklar:

www.rockstanbul.de

Almanya'da Hayali Türkiye'nin Müziği; Martin Greve /
İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları / Göç Çalışmaları Dizisi

TAKVİM // 29.05.08

Bugün: 29 Mayıs 2008

Takvimin bugünü Tarihte bugün * 1453: Osmanlı Sultanı II. Mehmed İstanbul'u Bizans İmparatorluğu'ndan aldı. Doğu Roma İmparatorluğu çöktü. II. Mehmed 'Fatih' unvanıyla anılmaya başladı. * 1942: Adolf Hitler, Nazi propaganda bakanı Joseph Goebbels'in tavsiyesiyle işgal altındaki Paris'te yaşayan tüm Yahudiler'in sol göğüslerine sarı bir yıldız takmalarını emretti. * 1953: Yeni Zelandalı dağcı Edmund Hillary ile Nepalli Şerpa yerlisi yardımcısı Tenzing Norgay dünyanın en yüksek noktasına ulaşan ilk insanlar oldular. * 1963: Doğu Pakistan'da çıkan kasırgada 10 bin kişi öldü. * 1985: Avrupa Kupası finali için oynanan maçta 41 kişi ölürken, 350 kişi yaralandı. Mutlaka izleyin Sultan Tunç Hip-hop müziğinin muhalif sesi Sultan Tunç, sessizliğini "Rap'n Roll" albümü ile bozuyor. Tunç, bu akşam Studio Live'da Oriental Groove Orchestra adını verdiği topluluğu ile birlikte Rap'ten Rock'a, elektronikten Latin müziğine kadar uzanan şarkılarıyla şaşırtacak. Günün Sözü: Dostluk, toprak bir maşrapa gibidir, önemsiz bir nedenden birdenbire kırılır ve bir daha kullanılmaz. Cicero Nereye gitmeli? Tortum Şelalesi Erzurum'un Uzundere iilçesindeki 48 metre yükseklikten çağlayan Tortum Şelalesi, doğal manzarasıyla bölgeyi ziyarete gelen yerli ve yabancı turistleri büyülüyor. Tortum Şelalesi Türkiye'nin en büyük şelalesi olma özelliğini de taşımaktadır. Kitap Hayatı Iskalama Lüksün Yok Şavaş Şenel / Neden Kitap Bu adama dikkat! Çünküonun; babası işkence aletlerialıp satan öğrencileri;, fısılda-yan oyuncak bebeği, yürüyenmerdivende mahsur kalmış birtanıdığı, içinde beslediği siyah vebeyaz köpekleri var!

TEMPO - Berin Karakaş // 29.03.2006

''Özgür Kız bana yanlış yaptın''

Münih-İstanbul-Münih hattında güzel müzikler icra eden, bir nevi Fatih Akıngillerden sayılabilecek Sultan Tunç, yeni albümünün klip çekimine davet etti geçen hafta. Kuledibi’nde kocaman bir ev... Klip çekilirken albüm de dinlendi elbet ve gereken puan verildi. Albümün ismi, büyük ihtimalle ‘Gece Tarifesi’. Konuk olduğumuz klibe gelince, küvetin içindeki Pamela’yı, kek yapan Nil Karaibrahimgil’i ve barok bir odada Gulyabani’siyle takılan Aylin Aslım’ı görünce, ilk olarak klibinde Britney Spears’ı şişme bebek haline getiren Eminem aklıma geldi nedense. Keza buradaki hikâye de biraz öyle. Biraz alay, biraz sitem. Sitem, bu üç sesi albümüne konuk etmek isteyen Sultan Tunç’un davetinin çeşitli sebeplerle geri çevrilmesine. Kanaatimce yazık etmişler. Çünkü böyle bir albümde olmak pek keyifli olabilirdi. Gerçi bu seslerin yerini alabilecek güzel bir ses Özay Fecht var albümde. Kendisi ABD-Almanya-Fransa üçlemesinde takılan, ödüllü bir oyuncu ve de caz şarkıcısı. Fecht’in son olarak rol aldığı, Alman yönetmen Harald Holzenleiter’in yönettiği ‘Recm’ filmi, Berlin Film Festivali’ndeydi. Albümde Nuri Alço ve replikleri de unutulmamış.

Kuledibi’nde çekilen klip, “Çarli’nin Kelekleri” parçasına ait. Pamela, Nil ve Aylin keleklerinin taklitleriyle hayat bulmuş bu absürt klip, “Özgür kız bana yanlış yaptın” diyerek, pek yakınd

TEMPO - Berin Karakaş // 20.03.2008

Kültür Sanat / Berrin Karakaş

Nefes'le Soul'un birleştiği yerde

Sultan Tunç, elinde megafonu, apoletlerinde gazoz kapaklarından olma üniformasıyla, 'Oriental Rap'n Roll' şarkılarıyla yeniden aramızda. Deniz Gezmiş'ten paparazzi âlemlerine, Almanya'dan Anadolu'ya, bir dolu yeri gezmiş de gelmiş bu defa

	Sultan Tunç

TEMPO: Albümün de ismi olan ‘Oriental Rap'n Roll’u açalım ilk önce isterseniz.
Sultan Tunç: Rap, 10 yaşımdan beri hep yanımda oldu. Müzik tarzım her sene rap’ten uzaklaşsa da köklerim hep orada. Rock’n roll ise benim için bir hayat bakışı. Geçenlerde Youtube’da, Firik Dede adında bir Alevi dedesini sazıyla dörtlükler düzerken izledim. Ağzım açık kaldı. İçimden ‘rock'n roll’ kelimeleri fırladı. Eminim James Brown, o dedeyi canlı izleseydi, nefesini hissederdi. “Hey Firik Dede ma’ funky soul brother.” Biz nefes deriz, onlar soul. Yani, ayrı gayrımız yok. Albümde bu çeşitliliğe vurgu yapmak istedim. Ve bu karmaşıklığı ‘Oriental Rap'n Roll’ ismi çözer diye düşündüm.

T.: Albümdeki parçalar pek çok şehirde oluşmuş. İstanbul’un yeri nedir aralarında?
S.T.: Yeni bir şarkı yazma fikri hep İstanbul’da doğdu. Burada tamamlandığımı hissediyorum. Gerçi Almanya’da, kendi ülkemdeki yaşıtlarımdan çok daha şanslıydım; eğitim, sağlık, sosyal sigorta vs... Ama orada kalsaydım, Almanların vitrine koyacağı ‘iyi Türk’ü oynamam gerecekti. Ya da Alman gençlerinin korkulu rüyası, Türk tarzı 50 Cent’i, kötü Almancamla coşturacaktım. Bunun ortası yok gibi. Ben de üniversiteyi bitirip İstanbul’a yerleştim. Almanya’da belirli bir düzen vardır ve onun dışına çıktığınızda göze batarsınız. İnsanların planlı hayatlarında tesadüflere yer yoktur.

Düşünsenize, ne kadar can sıkıcı. Türkiye’deyse pek çok farklı hayat tarzı, hayat bakışı bir arada. Acı, çaresizlik, mutluluk, sevinç... Bunların hepsini yaşayabiliyorsunuz. Şehir sürekli hareket halinde. İklim bile öyle. Bunlar insanı hayata bağlıyor. Sonunu bildiğim filmleri hiç sevmedim. Berlin’de gündüz parkalarda, kafelerde, gece partilerde geçen bir hayat var. Herkes sanatçı, herkes seksi... Özgürlüğün doruk noktası sanırsınız, ama büyük bir yalan. Bu durumda, Türkiye’de devrim yapma fikri bana daha cazip geldi.

...

Devamı Tempo'da

(1059 – 20 Mart 2008)

BİRGÜN - Ufuk Koşar // 26.08.2008

Türkiye'de şimdi 'EYLEM'ce zamanı

Dünyada ve Türkiye'de sistemin bütün çarpıklıklarına, eşitsizliklere karşı tarihi Barışarock festivali şimdi başlıyor! Haydi siz de katılın!

Coca Cola"nın sponsorluğundaki Rock"n Coke festivaline karşı ortaya çıkan, Türkiye ve dünyada meydana gelen sorunları haykırarak dile getiren Barışarock, 9-10 Ağustos"ta Mehmet Akif Ersoy Festival alanından yapılacak. Türkiye"nin en büyük müzik festivali ve en önemli barış eylemlerinden birisi olan Barışarock, altıncı yılında da her türlü kürelleşmenin karşısında, savaş karşıtı bir eylemce olmaya devam ediyor. “Rock Şişede Durmaz” sloganıyla başladığı yolculuğunda yurtiçi ve yurtdışından müzik grupları, örgütler, sendikalar, kampanyalar ve STK"lerin desteği ile 5 yıldır binlerce katılımcıyla savaşa, işgale ve kapitalizme karşı seslerin yükseldiği bir platform haline geldi. “Evimiz Dünya” ve “Şarkılarımız Yeryüzüne” dedikten sonra “Karşı Festival” alt başlığını kullanan Barışarock; savaşa, hayatların işgal altına alınmasına, tektipleşmeye, müziğin alınıp satılmasına, cinsiyetçiliğe, homofobiye, militarizme, otoriteye, nükleere, GDO"lara, milliyetçiliğe, hırsa, rekabete, kapitalizmin tüm belirtilerine karşı olan, rahatsız olan, bu amaçla harekete geçmek ve başka bir dünyayı inşa etmek arzusunda ve eyleminde olan herkese yapılmış bir çağrı olarak ortaya çıktı. Dünyada yaşanan sorunlara ses çıkarma derdinde olan BarışaRock, altıncı yılında “Barışarock 6 Festival, Üstü Savaşa, İşgale, Milliyetçiliğe, Irkçılığa, Küresel Isınmaya Karşı” alt başlığı ile karşımıza çıkıyor. Yayınladıkları metinde dünyada kardeşlik türkülerinin yerini savaş çığlıklarının almaya devam ettiğini ifade eden Barışarock İnisiyatifi, bunun nedenini şu şekilde açıklıyor: “Savaşların tek bir gerçek nedeni var: Daha çok petrol, daha çok mal satmak ve bütün dünyayı küresel sisteminin önünde diz çöktürmek isteyen kapitalizm! Irak"ı işgal eden, Filistin"i, Afganistan"ı, kan gölüne çeviren, İran"ın tepesinde savaş kılıcını sallayan hep aynı aç gözlü sistem... Son yüzyıl içinde iki büyük dünya savaşını çıkaran, milyonlarca insanı öldüren, çok daha fazlasını sakat, yetim ve aç bırakan, atom bombası gibi bir insanlık suçunu başımıza saran, Kore"den Vietnam"a, Balkanlar"dan Kafkaslar"a, Afrika"dan Ortadoğu"ya dünyayı bir ateş topuna çeviren savaş patronları hâlâ iş başındalar. Savaş tamtamlarının sesini bastırıp, hayatı savunmak için BarışaRock"ta barış şarkıları söylemeye devam ediyoruz.” Barışarock, bu yıl da sadece müzik değil, tiyatro, sinema, sanat atölyeleri, oyunlar ve söyleşileri de bünyesinde barındıran festival olarak, birçok farklı etkinliğe ev sahipliği yapacak ve duyarlılık oluşturacak. Herkesin katılarak büyüttüğü, büyüdükçe beklentilerin üzerinde artan eylemcenin ortaya çıkması ve küçük bir armağan niteliği taşıyan 3 YTL değerindeki Barışarock rozetleri ile içeriye girilebilecek festivalde, etkinlikler ve atölyeler dikkat çekiyor. Barışarock"ta bu yıl, nükleere karşı sanatçı tepkisinin kolektif bir duyarlılıkla ortaya konması çağrısına yanıt veren çeşitli illerden sanatçıların yapıtları ile kolektif üretime dayalı performanslar gerçekleştirecek olan "Nükleere karşı sanat!", 57 ülkeden şu an için 255 sanatçının dahil olduğu ve savaş karşıtlığı ve özgürlük üzerine çeşitli sanat projeleri üreten Artists For Peace topluluğunun "Savaşın Dehşeti" konulu çalışması, yeni sanatçıların katkılarıyla oluşturulacak dijital duvar resmi; DIGIMURAL, Filistin işgalini teşhir eden fotoğraflardan oluşan bir sergi, Yaşayan Kütüphane, gençlerin kimlik farkı gözetmeksizin bir araya gelerek, çay-kahve ve bir oyun eşliğinde sosyal hak alanları üzerine sohbet edebildikleri bir ortam yaratma niyetiyle doğan Sosyal Haklar Kıraathanesi, graffiti/stencil, bin turna, fotoğraf, uçurtma, kukla, bileklik, ritim, pankart atölyeleri yer alırken, korsan sahne, karoeketür, dilek ağacı, Barışarock"ın ev sahipleri, duvar gazetesi gibi katılımcıların da içinde olacağı kolektif atölyeler de olacak. Onlarca sivil toplum örgütünün standları ile yer almasının dışında, "Savaşa Hayır!", "Küresel Isınmayı Durdurun", "Milliyetçiliğin Darbe İle Dansı", "Suyuma Dokunma", "Örgütlenme ve Genel Ahlak", "Darbeye Hayır!", "Müzik ve Muhalefet", "İsyanın Müziği", Barış Meclisi söyleşisi, "Rengarenk mi, Tek Renk Türkiye mi?", GENÇ-SEN forumu, Başka Bir Tarih Mümkün" söyleşileri ve forumları Barışarock alanında gerçekleştirilecek. "Deniz Rezervleri", "Travestiler (2008)", “Agos"tan Filmler”, "Durde!", "Kâzım Koyuncu", "BarışiçinSinema", "1 Mayıs 2008" gibi çok sayıda belgesel film de festivalde gösterilecek. UFUK KOŞAR *** Festival bu yıl yine bir ilke imza atıyor: Barışarap BarIŞarock"ta bu yıl "Globalizm" temalı bir rap yarışması düzenlenecek. Her yıl yeni bir etkinliğe imza atarak bir ilki gerçekleştiren Barışarock festivali bu yıl da Alternatif Sahne"de 10 Ağustos Pazar saat 14.00"da yapacağı rap yarışmasıyla ilgiyi üzerine çekecek. Festivalde yer alan "Sultan Tunç Hip Hop Atölyesi" tarafından düzenlenecek yarışmaya internet üzerinden önceden kayıt olarak ya da festival alanında yarışma günü en geç saat 13.00"a kadar isimlerini yazdıranlar katılabilecek. Kayıt yaptıran katılımcıların 5"er dakkikalık sahne peroformansları jüri tarafindan oylanacak ve finalistler arasından kazanan bir kadın, bir erkek olmak üzere toplam 2 yarışmacı, Sultan Tunç ve Moğollar "ın birlikte hazırladığı, prodüktörlüğünü de şu an Türkiye"de bulunan New York"lu Prodüktör DJ Kambo"nun üstleneceği, stüdyo aşamasındaki "Globalizm" şarkısına eşlik etmek üzere kayıtlara davet edilecek. SULTAN TUNÇ KİMDİR? Katılma koşulları ise şöyle: Sözlerin konuyla bağlantılı olması ve şairin, rapçinin kullanacağı altyapıyı yarışma günü saat 13:00"a kadar sahnedeki dj"e teslim etmesi gerekiyor. Yarışmacıların performansları konusunda tür sınırlaması yok. Katılmak isteyenler www.myspace.com/barisarap adresi üzerinden kayıtlarını yaptırabilirler. Almanya doğumlu Sultan Tunç 13 yaşında Almanya"nın ilk hip hop grublarından "V.O.C"nin en genç üyesi. Grup Türkiyeli, İtalyalı, Almanyalı ve Yugoslavyalılardan oluşmakta. Belediyelerin desteğiyle Almanya çapında okullar ve ıslahevlerinde konserler, seminerler ve workshoplar düzenliyorlar. Alman Devlet Televizyonu 95"te , grup hakkında uzun bir belgesel yayınlandı. 1996"da Sultan Tunç eğitimcilerin desteğiyle ilk workshoplarını yönetti. Bu işi daha profesyonel yapmak için de Darmstadt Ünivesitesi"nde Pedagoji okudu ve diploma tezini de hip hop sübkültürü üzerine yazdı. Türkiye dışında en çok çalınan Türk rapçisi ünvanınada sahip olan Tunç şu sıralar yeni albümü “Oriental Rap"n Roll” Ada Müzik etiketiyle müzik severlerle buluştu. Katılım ile ilgili olarak ad, soyad, telefon numarası, email adresi ve sahne isminin olduğun bilgiler barisarap@gmail.com adresine gönderilebilir. *** İki günlük program Cuma akşamından pazartesi sabahına kadar çadır alanı konaklamanın açık olacağı festivalde sahne programı şöyle: Rock sahnesi / Cumartesi • 13:00 Kırmızı Nokta • 14:00 Kaçak • 15:00 Human Harvest • 16:00 Ahibba • 17:00 Serap Yağız + Suların Uğultusu • 18:00 Smyrname • 19:00 Zardanadam • 20:00 Bajar / Vedat Yıldırım • 21:00 45"lik Şarkılar • 22:00 Gren • 23:00 Sakin • 24:00 Mor Ve Ötesi • 01:00 Heavy Cross (Gürcistan) • 02:00 Deli Rock Sahnesi / Pazar • 13:00 Ferec • 14:00 Komik Günler • 15:00 Ayılar • 16:00 Hariçten Gazelciler • 17:00 DDR • 18:00 RockA • 19:00 Dinar Bandosu • 20:00 Teneke Trampet • 21:00 Marsis • 22:00 Konguistador (Avustralya) • 23:00 Kramp Alternatif Sahne/ Cumartesi • 16:00 Demet Sinel • 17:00 DJ Merve Erol • 18:00 Karate Kid • 19:00 Dembedem • 20:00 Sultan Tunç • 21:00 Change of Plans • 22:00 Feryal Öney • 23:00 Gevende • 24:00 Mahşeri Cümbüş (Tiyatro Sporu) Alternatif Sahne / Pazar • 14:00 BarışaRap Contest (HipHop Atölyesi) • 16:00 Hayvanlar Alemi • 19:00 Genç Cazcılar / Ferhat Öz • 20:00 Genç Cazcılar / Evo Trio • 21:00 Cümbüş Cemaat • 22:00 Elektronik Mini Festival / Sona • 23:00 Elektronik Mini Festival /Automat • 24:00 Elektronik Mini Festival /Diskötek